‘Een authentieke nieuwe stem in cabaretland, een overdonderend megatalent, en vooral buitengewoon grappig’: Selma Visscher. Terwijl iedereen zichzelf non-stop probeert te verkopen, blijft Selma dicht bij haar kernwaarden van ongemak en schaamte.
Ze geeft met muziek een nieuwe invulling aan het genre ‘stand-up’. Muzikaal omlijst door haar broer Lars Visscher, een grote naam in de accordeon-scene. Haar weg naar het cabaretpodium is er een uit het boekje. Ze werd van de toneelschool gestuurd. En nog geen maand erna won ze, zonder verdere ervaring op het (cabaret)podium, de juryprijs van het Groninger Studenten Cabaret Festival. Vervolgens haalde ze de finales van het Amsterdams Klein-kunst Festival en Cameretten. Nu staat ze met haar debuutvoorstelling Ik kijk liever in de theaters.
Selma Visscher had altijd voor ogen gehad om panfluit te gaan studeren aan het conservatorium. Want dat kon ze heel goed. Maar toen ze hoorde dat ze was toegelaten, besloot ze dat daar eigenlijk toch geen zin in had. Ze schreef zich in voor de audities voor de toneelschool, want stiekem leek haar dat veel leuker. Ze werd toegelaten, maar haar toneelschoolavontuur kwam na een jaar alweer ten einde. Een echte actrice was ze niet, kreeg ze te horen, want ze vond het veel te leuk als mensen om haar lachten.
